-
1 strumień
сущ.• гагат• истечение• поток• прилив• приток• ручеек• ручей• сток• струйка• струя• флюс• фонтан* * *strumie|ń♀ 1. струя 2, поток;\strumień wody струя воды; \strumień świetlny физ. поток света; \strumieńnie łez ручьи слёз; \strumieńnie potu струи (ручьи) пота;
2. ручей, поток;\strumień górski горный ручей (поток)
* * *ж1) струя́ ż, пото́кstrumień wody — струя́ воды́
strumień świetlny — физ. пото́к све́та
strumienie łez — ручьи́ слёз
strumienie potu — стру́и (ручьи́) по́та
2) руче́й, пото́кstrumień górski — го́рный руче́й (пото́к)
-
2 strumień
lać się strumieniami — to stream; ( o deszczu) to come down in sheets
* * *miGen. -a1. (= rzeczka) stream, brook.2. (= potok, struga) stream, flux; (wody, pary, gazu) jet; strumień cząsteczek fiz. particle beam; strumień lawy geol. flow of lava, coulee; strumień piasku techn. sandblast; wylewać strumienie łez be in floods of tears; krew lała się strumieniami blood was gushing in spurts; stać w strumieniach l. strugach deszczu be standing in the pouring rain; strumień świetlny fiz. luminous flux.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strumień
См. также в других словарях:
strumień — m I, D. strumieńenia; lm M. strumieńenie, D. strumieńeni 1. «mała rzeczka płynąca wąskim, niegłębokim korytem» Leniwy, bystry, szemrzący strumień. Łowić ryby w strumieniu. 2. «pewna, zwykle dość duża ilość cieczy, lejącej się wąskim pasmem;… … Słownik języka polskiego
